دعای هنگام سفر

در روایت وارد شده است که : چون حضرت صادق علیه السلام به سفری می رفتند این دعا را می خواندند :

اللهم احفظنی و احفظ ما معی و بلغنی و بلغ ما معی ببلاغک الحسن بالله استفتح و بالله استنجح و بمحمد صلی الله علیه و آله اتوجه اللهم سهل لی کل حزونة و ذلل لی کل صعوبة و اعطنی من الخیر کله اکثر مما ارجو و اصرف عنی من الشر اکثر مما احذر فی عافیة یا ارحم الراحمین اسئل الله الذی بیده ما دق و جل بیده اتوات الملائکة ان یهب لنا فی سفرنا امنا و ایمانا و سلامة و اسلاما و فقها و توفیقا و برکة و هدی و شکرا و عافیة و مغفرة و عزما لا تغادر ذنبا .

از آداب سفر کردن پیامبر اسلام و تعویذات مناسب سفر

در روایت دیگر منقول است که : چون حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله به سفر می رفتند شیشه روغن و سرمه دان و مقراض و آینه و مسواک و شانه و سوزن و ریسمان و چیزی که به آن کفش را پینه کنند و تسمهای نعل را بر می داشتند و از جمله تعویذاتی که در سفر مناسب است ، تعویذی است که مروی است که در دسته شمشیر حضرت رسالت پناه تعبیه شده بود و آن این تعویذ است :

بسم الله الرحمن الرحیم یا الله یا الله یا الله اسالک یا ملک الملوک الاول القدیم الابدی الذی لایزول و لا یحول انت الله العظیم الکافی لکل شیی ء المحیط بکل شیی ء اللهم اکفنی باسمک الاعظم الاجل الواحد الاحد الصمد الذی لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد و احجب عنی شر من ارادنی کلهم و سیوفهم و باسهم و الله من و رائهم محیط اللهم احجب عنی شر من ارادنی بحجابک الذی احتجبت به فلم ینظر الیه احد من شر فسقة الجن و الانس و من شر سلاحهم و من الحدید و من کل ما یتخوف و یحذرو من شر کل شدة و بلیة و من شر ما انت به اعلم و علیه اقدر انک علی کل شیی ء قدیر و صلی الله علی نبیه محمد و آله و سلم تسلیما و عوذه که در میان عمامه گذارند اقبل و لا تخف انک من الامنین و لا تخف نجوت من القوم الضالمین لا تخف انک انت الاعلی الا تخافا اننی معکما اسمع و اری و لا تخاف درکا و لا تخشی الذی اطعمعم من جوع و امنهم من خوف فسیکفیکهم الله و هو السمیع العلیم فالله خیر حافظا و هو ارحم الراحمین ادخلوا علیهم الباب فاذا دخلتموه فانکم غالبون و علی الله فتوکلوا ان کنتم مومنین عوذه ای را که بر چهارپای سواری بندند اللهم احفظ علی ما لو حفظه غیرک لضاع و استر علی ما لو ستره غیرک لکاع و اجعل علی ظلا ظلیلا اتوقی به کل من رامنی بسوء او نصب لی مکرا او هیا لی مکروها حتی یعود و هو غیر ظافر بی و لا قادر علی اللهم احفظنی کما حفظت به کتابک المنزل علی قلب نبیک المرسل اللهم انک قلت و قولک الحق انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون

دعاهائی که در راه و منازل باید خواند

در حدیث صحیح از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقول است که : چون حضرت رسول صلی الله علیه و آله در سفرها سراشیب می رفتند ( سبحان الله ) می گفتند و چون سر بالا می رفتند ( الله اکبر ) می گفتند .

در حدیث صحیح دیگر فرمود که چون در سفر باشی بگو : اللهم اجعل مسیری عبرا و صمتی تفکرا و کلامی ذکرا .

در حدیث معتبر از حضرت رسول صلی الله علیه و آله منقول است که هر که به رودخانه پائین برود پس بگوید : ( لا اله الا الله و لله اکبر ) حق تعالی پر کند آن رودخانه را از برای او پر از حسنات

این ذکر خداوند هفتاد نوع بلا را دفع می کند

در روایت است که از سلمان نقل شده : که هر که صبح کند و سه بار بگوید :

الحمد لله رب العالمین الحمد لله حمدا کثیرا طیبا مبارکا فیه حقتعالی هفتاد نوع بلا را از او دفع کند

با این تعویذ زنان و بچه هایتان را از چشم زخم پناه دهید

از حضرت علی علیه السلام منقول است که هنگامی رسول اکرم صلی الله علیه و آله را غمی گرفت ، جبرئیل آمد عرض کرد : یا محمد این چه غم است که در روی شما می بینم فرمودند : حسن و حسین را چشم زخم برخورده ، عرض کرد چشم زخم حق است تصدیق کن ، فرمود آری چرا با این کلمات آن دو را تعویذ نکردی ، فرمود کدام کلمات ای جبرئیل ، عرض کرد بگو :

اللهم یا ذالسلطان العظیم و المن القدیم و الوجه الکریم یا ذالکلمات التامات و الدعوات المستجابات عاف الحسن و الحسین ( به جای این کلمات نام مریض را ببر ) من انفس الجن و اعین الانس .

حضرت چون این دعا را خواند آن دو برخواستند و به راه افتادند حضرت به اصحاب خود فرمود : زنان و بچه هایتان را با این تعویذ پناه دهید که به مانند آن هیچ کس پناه نگرفته