مناجات راضین یا دعای جامع

اِخْتِيَارُ اِبْنِ اَلْبَاقِي :

دُعَاءٌ عَنْ سَيِّدَتِنَا فَاطِمَةَ اَلزَّهْرَاءِ عَلَيْهَا السَّلاَمُ

اَللَّهُمَّ بِعِلْمِكَ اَلْغَيْبِ وَ قُدْرَتِكَ عَلَى اَلْخَلْقِ أَحْيِنِي مَا عَلِمْتَ اَلْحَيَاةَ خَيْراً لِي وَ تَوَفَّنِي إِذَا كَانَتِ اَلْوَفَاةُ خَيْراً لِي اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ كَلِمَةَ اَلْإِخْلاَصِ وَ خَشْيَتَكَ فِي اَلرِّضَا وَ اَلْغَضَبِ وَ اَلْقَصْدَ فِي اَلْغِنَى وَ اَلْفَقْرِ وَ أَسْأَلُكَ نَعِيماً لاَ يَنْفَدُ وَ أَسْأَلُكَ قُرَّةَ عَيْنٍ لاَ تَنْقَطِعُ وَ أَسْأَلُكَ اَلرِّضَا بِالْقَضَاءِ وَ أَسْأَلُكَ بَرْدَ اَلْعَيْشِ بَعْدَ اَلْمَوْتِ وَ أَسْأَلُكَ اَلنَّظَرَ إِلَى وَجْهِكَ وَ اَلشَّوْقَ إِلَى لِقَائِكَ مِنْ غَيْرِ ضَرَّاءَ مُضِرَّةٍ وَ لاَ فِتْنَةٍ مُظْلِمَةٍ اَللَّهُمَّ زَيِّنَّا بِزِينَةِ اَلْإِيمَانِ وَ اِجْعَلْنَا هُدَاةً مَهْدِيِّينَ يَا رَبَّ اَلْعَالَمِينَ .

پروردگارا!به علم غيب و قدرتت بر آفريدگان،تا آنجا كه زندگى را برايم خير مى‌دانى،زنده‌ام بدار!و آن هنگام كه مرگ برايم بهتر است، مرا بميران!بار خدايا،از تو كلمۀ اخلاص و ترس از خودت چه در حال رضا و خوشنودى و چه در حال غضب و خشم را خواستارم و همچنين ميانه روى و اعتدال در تهيدستى و بى‌نيازيم را. و نيز نعمت جاويدان و روشنى چشم هميشگى و پايدار و پيوسته را خواهانم چنان كه خوشنودى نسبت به قضاى تو را مى‌طلبم. پروردگارا!زندگى خوش بعد از مرگ و ديدار جمال و چهره‌ات و شوق وصال و لقاى تو را بى‌آنكه در حالت زيان و ضرر و يا فتنه‌اى ظلمانى و تاريك باشد

[آنچنان كه در پيشگاه تو در حال بازخواست نسبت به اعمال نابجاى خود باشم بلكه سرفراز و آمرزيده باشم]خواستارم، بار الها!ما را به زينت و زيور ايمان مزيّن فرما و از راهنمايان راه يافته قرارمان ده،اى آفريدگار و خالق جهانيان!

منبع:

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام , جلد 91 , صفحه 225.