حرز ابودجانه (محفوظ ماندن ار ترس)

هر گاه شخصی بترسد و چیز های عجیب غریب در نظر او آید خواه کودک یا بزرگ باشد این دعا را نوشته در بازو بندد و اگر در خواب می ترسد یا موقع خواب کابوس میبیند نوشته در زیر سر بگذارد خوب میشود و ترس از او زایل میشود.
حرز ابی دجانه در هر منزل یا مکان باشد اجنه دیگر به آن منزل نمی آیند و اگر در بین دو نفر جنگ و نزاع باشد هرگاه این حرز را در آب فرو کرده و آب آن را به خورد طرفین دهند یا بر روی لباس آنها بپاشند سریع ساکت و آرام شوند و این عمل به تجربه رسیده است.
این حرز باید در روز یکشنبه در ساعت شمس یا در روز پنج شنبه
در ساعت مشتری  وبه مشک و گلاب و زعفران بر روی(( پوست آهو))  یا ((کاغذ سفید)) نوشته شود و در اول و آخر این عمل فاتحه بر روح پیامبر و امیرالمومنین( که این حرز را به دستور پیامبر نوشت)  و به ابی دجانه هدیه نمود و شب جمعه صد صلوات بر روح پیامبر  هدیه کنی 

و حرز ابی دجانه اینست :
بسم الله الرّحمن الرّحیم هذا کتابُ من محمّد رسول الله رَبّ العالمین اِلی مَن طَرَق الدّار مِن العّمار والزرّار الاّ طارقا" یَطرُق بِخِیر اَمّا بَعد فاِنَّ لَنا وَ لَکُم فی الحَیواة الحق سَعَة ُ فاِنّ یَکُن بَک غاشِقا" مولِعا" اَو فاجِرا" اَو مُقتَحِما " فَهذا کِتاب الله یَنطِق عَلَینا وَ عَلَیکُم بالحَق اِنّا کُنّا  نَستَنسَخ ُ ما کُنتُم تَعمَلون وَ رُسُلُنا یَکتُبون ما یمکُرون اترکوا صاحب کِتابی هذا(فلان بن فلان) وانطَلَقوا اِلی عَبدَة الاوثانِ وَ اِلی مَن یَزعَم اَنَّ مَعَ اللهِ الها" اخر لا اله الا هُوَ کُلَّ شیءٍ هالِکٌ الاّ وَجهَه لهُ الحُکم وَ اِلیه تُرجَعون حم لا یَنصَرون حمعسق تفَرّقت اَعداالله وَ بَلَغَت حجّه الله وَ لا حَول ولا قوّةَ الاّ بالله العَلی العَظیم فَسَیَکفیکَهُمُ  الله وَ هُوَ السَّمیع العَلیم .

 

حرز ابی‌دجانه کبیر که باید در محل قرار گیرد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُماتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُونَ هذا کتاب من محمد رسول الله صلى الله علیه واله وسلم العربی الهاشمی المکی المدنی الأبطحی الأمی صاحب التاج والهراوه والقضیب والناقه صاحب قول لا إله إلا الله إلى من طرق الدار إلا طارقا یطرق بخیر أمابعد فإن لنا ولکم فی الحق سعه فإن لم یکن طارقا مولعا أو داعیا مبطلا أو مؤذیا مقتصما فاترکوا حمله القرآن وانطلقوا إلى عبده الأوثان یُرْسَلُ عَلَیْکُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَنُحاسٌ فَلا تَنْتَصِرانِ بسم الله وبالله ومن الله وإلى الله ولا غالب إلا الله ولا أحد سوى الله ولا أحد مثل الله وأستفتح بالله وأتوکل على الله صاحب کتابی هذا فی حرز الله حیث ماکان وحیث ماتوجه لا تقربوه ولا تفزعوه ولا تضاروه قاعدا ولا قائما ولا فی أکل ولا فی شرب ولا فی اغتسال ولا فی جبال ولا باللیل ولا بالنهار وکلما سمعتم ذکر کتابی هذا فأدبروا عنه بلا إله إلا الله غالب کل شی‏ء وهو أعلى من کل شی‏ء وهو أعز من کل شی‏ء وَهُوَ عَلى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ اللهم احفظ یارب من علق علیه کتابی هذا بالاسم الذی هو مکتوب على سرادق العرش أنه لا إله إلا الله الغالب الذی لا یغلبه شی‏ء ولا ینجو منه هارب وأعیذه بالحی الذی لا یموت وبالعین التی لا تنام وبالکرسی الذی لا یزول وبالعرش الذی لا یضام وأعیذه بالاسم المکتوب فی التوراه والإنجیل وبالاسم الذی هو مکتوب فی الزبور وبالاسم الذی هو مکتوب فی الفرقان وأعیذه بالاسم الذی حمل به عرش بلقیس إلى سلیمان بن داود ع قبل أن یرتد إلیه طرفه وبالاسم الذی نزل به جبرئیل ع إلى محمد ص فی یوم الاثنین وبالأسماء الثمانیه المکتوبه فی قلب الشمس وبالاسم الذی یسیر به السحاب الثقال وبالاسم الذی یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلائِکَهُ مِنْ خِیفَتِهِ وبالاسم الذی تجلى الرب عزوجل لموسى بن عمران فتقطع الجبل من أصله وَخَرَّ مُوسى صَعِقاً وبالاسم الذی کتب على ورق الزیتون و ألقی فی النار فلم یحترق و بالاسم الذی یمشی به الخضر على الماء فلم تبتل قدماه و بالاسم الذی نطق به عیسى فی المهد صبیا و أبرأ الأکمه و الأبرص و أحیا الموتى بإذن الله و أعیذه بالاسم الذی نجا به یوسف من الجب وبالاسم الذی نجا به یونس من الظلمه و بالاسم الذی فلق به البحر لموسى ع وبنی إسرائیل فَکانَ کُلُّ فِرْقٍ کَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ وأعیذه بالتسع آیات التی نزلت على موسى بطور سیناء وأعیذ صاحب کتابی هذا من کل عین ناظره وآذان سامعه وألسن ناطقه وأقدام ماشیه وقلوب واعیه وصدور خاویه وأنفس کافره وعین لازمه ظاهره وباطنه وأعیذه ممن یعمل السوء ویعمل الخطایا ویهم لها من ذکر وأنثى وأعیذه من شر کل عقدهم ومکرهم وسلاحهم وبریق أعینهم وحر أجسادهم ومن شر الجن والشیاطین والتوابع والسحره ومن شر من یکون فی الجبال والغیاض والخراب والعمران ومن شر ساکن العیون أو ساکن البحار أو ساکن الطرق وأعیذه من شر الشیاطین ومن شر کل غول وغوله وساحر وساحره وساکن وساکنه وتابع وتابعه ومن شرهم وشر آبائهم وأمهاتهم ومن شر الطیارات وأعیذه بآهیا شراهیا وأعیذ صاحب کتابی هذا من شر الدیاهش والأبالس ومن شر القابل والفاعل ومن شر کل عین ساحره وخاطیه ومن شر الداخل والخارج ومن شر کل طارق ومن شر کل عاد وباغ ومن شر کل عفاریت الجن والإنس ومن شر الریاح ومنشر کل عجمی ونائم ویقظان وأعیذ صاحب کتابی هذا من شر ساکن الأرض ومن شر ساکن البیوت و الزوایا و المزابل و من شر من یصنع الخطیئه أو یولع بها و أعیذه من شر ما تنظر إلیه الأبصار و أضمرت علیه القلوب و أخذت علیه العهود و من شر من یولع بالفراش و المهود و من شر من لا یقبل العزیمه و من شر من إذا ذکر الله ذاب کما یذوب الرصاص و الحدید و أعیذ صاحب کتابی هذا من شر إبلیس و من شر الشیاطین و من شر من یعمل العقد و من شر من یسکن الهواء و الجبال و البحار و من فی الظلمات و من فی النور و من شر من یسکن العیون و من شر من یمشی فی الأسواق و من یکون مع الدواب و المواشی و الوحوش و من شر من یکون فی الأرحام و الآجام و من شر من یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ و یسترق السمع و البصر وأعیذ صاحب کتابی هذا من النظره و اللمحه و الخطوه و الکره و النفخه و أعین الإنس و الجن المتمرده و من شر الطائف والطارق والغاسق والواقب وأعیذه من شر کل عقد أو سحر أو استیحاش أو هم أو حزن أو فکر أو وسواس ومن داء یفترى لبنی آدم وبنات حواء من قبل البلغم أو الدم أو المره السوداء و المره الحمراء والصفراء أو من النقصان والزیاده ومن کل داء داخل فی جلد أو لحم أو دم أو عرق أو عصب أو فی نطفه أو فی روح أو فی سمع أو فی بصر أو فی شعر أو فی بشر أو ظفر أو ظاهر أو باطن وأعیذه بما استعاذ به آدم أبوالبشر و شیث و هابیل و إدریس و نوح و لوط و إبراهیم و إسماعیل و إسحاق و یعقوب و الأسباط و عیسى و أیوب و یوسف و موسى و هارون و داود و سلیمان و زکریا و یحیى و هود و شعیب و إلیاس و صالح و الیسع و لقمان و ذوالکفل و ذوالقرنین و طالوت و عزیر و عزرائیل و الخضر و محمد صلى الله علیه وآله أجمعین و کل ملک مقرب و نبی مرسل إلا ماتباعدتم و تفرقتم و تنحیتم عمن علق علیه کتابی هذا بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الجلیل الجمیل المحسن الفعال لما یرید و أعیذه بالله و بما استنار به الشمس و أضاء به القمر و هو مکتوب تحت العرش لا إله إلا الله محمد رسول الله صلى الله علیه وآله أجمعین فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللَّهُ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ نفذت حجه الله وظهر سلطان الله وتفرق أعداء الله وبغى وجه الله وأنت یاصاحب کتابی هذا فی حرز الله وکنف الله تعالى وجوار الله وأمان الله الله جارک وولیک وحاذرک الله ماشاء الله کان ومالم یشأ لم یکن أشهد أَنَّ اللَّهَ عَلى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحاطَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عِلْماً وَأَحْصى کُلَّ شَیْ‏ءٍ عَدَداً وأحاط بالبریه خبرا إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یاأَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیماً ختمت هذا الکتاب بخاتم الله الذی ختم به أقطار السماوات والأرض وخاتم الله المنیع وخاتم سلیمان بن داود و خاتم محمد صلى الله الله علیه وآله أجمعین أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلا هُمْ یَحْزَنُونَ وکل ملک مقرب أو نبی مرسل بالله الذی لا إِلهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.

حرز ابی‌دجانه صغیر که باید همراه باشد:

بسم الله الرحمن الرحیم

هذا کتابُ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللهِ رَبِّ العَالَمینَ اِلی مَن طَرَقَ الدّارَ مِنَ العُمارِ وَ الزُوّارِ اِلّا طارِقاٌ یَطرُقُ بِخَیرٍ اَما بَعدُ فَاِنَّ لَنا وَلَکُم فِی الحَقِّ سَعَهً فَاِن تَکُ عاشِقاً مُولِعاً اَو فاجِراً مُقتَحِماً فَهذا کِتابُ اللهِ یَنطِقُ عَلَینا وَ عَلَیکُم بالحَقِّ اِنُا کُنّا نَستَنسِخُ ما کُنتُم تَعملَونَ وَرُسُلُنا یکتُبُونَ ما تَمکُرُونَ اُترُکُوا صاحِبَ کَِتابی هذا و انطَلِقوا اِلی عَبَدَهِ الاَصنامِ وَ اِلی مَن یَزعَمُ اَنَّ مَعَ اللهِ اِلهاً اخَرَ لا اِلهَ اِلا هُوَ کُلُّ شَی ء هالَکٌ اِلا وَجهَهُ لََهُ الحُکمُ وَ اِلَیهِ تُرجَعُونَ حم لا یُنصَرونَ حمعسق تَفرَّقَت اَعداءُ اللهِ وَ بَلَغَت حُجَّهُ اللهِ وَ لا حَولَ وَلا قُوَّهَ اِلا بِااللهِ العلی العظیم فَسَیَکفیکَهُمُ اللهُ وَ هُوَ السَّمیعُ العَلیمُ.

پی‌نوشت

اَبُودُجانه اسمش سِماک بن خَرَشَه بن لَوْذان است و از بزرگان صـحابه و شجاعان نامى و صاحب حِرْز معروف است و او همان است که در جنگ یمامه حاضر بـود و چـون سپاه مُسَیْلمه کذّاب در حدیقه الرّحمن که به حدیقه الموت نام نهاده شد پناه بـردنـد و در بـاغ را اسـتـوار بـسـتـنـد، ابـودُجـانـه کـه دل شـیـر و جگر نهنگ داشت مسلمانان را گفت که مرا در میان سپرى برنشانید و سر نیزه‌ها را بـر اطـراف سـپـر مـحکم دارید آنگاه مرا بلند کنید و بدان سوى باغ اندازید. مسلمانان چـنـیـن کـردنـد پس ابودجانه به باغ جستن کرد و چون شیر بخروشید و شمشیر بکشید و هـمـى از سـپـاه مـسـیـلمـه بـکـشـت. بـَراءِ بـن مـالک از مـسـلمـانـان داخـل بـاغ شـد و دَرِ بـاغ را گـشـود تـا مـسـلمـانـان داخـل بـاغ شدند ولکن ابودُجانه و بَراء هر دو در آنجا کشته شدند و به قولى ابُودُجانه زنده بود چندانکه درصِفّین ملازم رکاب امیرالمؤمنین علیه السّلام گشت.

شـیـخ مـفـید در (ارشاد) فرمود: روایت کرده مفضّل بن عمر از حضرت صادق علیه السّلام کـه فـرمود: بیرون مى‌آید با قائم علیه السّلام از ظَهْر کوفه بیست و هفت مردـ تا آنکه فرموده و سلمان و ابوذر و ابودُجانه انصارى و مقداد و مالک اشتر پس مى‌باشند ایشان در نزد آن حضرت از انصار و حُکّام.

 

منابع

منتهی‌الآمال – شیخ عباس قمی رحمه الله – باب اول.

بحارالانوار – علامه مجلسی رحمه الله – ۲۰/۱۳۳.

ارشاد – شیخ مفید رحمه الله- ۲/۳۸۶. نام ابوذر در ارشاد ذکر نشده است.

بحارالانوار – علامه مجلسی رحمه الله – جلد ۶۰ / ۱۲۵ و ۱۲۶.

مصباح کفعمی/ ۲۲۹.